Ο σαματάς των «58» του ΠΑΣΟΚ

«Δεν μπορούν οι 58 χωρίς το ΠΑΣΟΚ

και δεν μπορεί το ΠΑΣΟΚ χωρίς τους 58»

Νίκος Μπίστης

Επιστολή από το Σωτήριο Έτος 1901 μ.Χ. εν μέσω «Ευαγγελικών» επεισοδίων, του Βλάση Γαβριηλίδη*

Επειδή ο τίτλος ήδη του άρθρου προδιαθέτει τι θα ακολουθήσει, οφείλω εξαρχής τη διευκρίνιση ότι θα αδικούσα αν δεν εξαιρούσα εκείνους από τους «58» οι οποίοι παρασύρθηκαν, όπως συμβαίνει πάντα, από τη δύναμη της ουτοπίας ή της διάθεσης να ανήκουν σε μια «πρωτοβουλία» (τι ευφημισμός κι αυτός!) για έναν «ευγενή σκοπό». Και θα τους αδικούσα διπλά αν δεν τους υπέβαλα την ερώτηση: Και τώρα, ύστερα από 5 μήνες δημοσιότητας που δεν σας αναλογούσε, τώρα που γνωρίζετε τα πάντα, ότι σας χρησιμοποίησε το θνήσκον ΠΑΣΟΚ σαν πλυντήριο, τώρα που γνωρίζετε ότι το Κόμμα-Κράτος δεν πληρώνει ούτε τους τόκους από τα χρήματα που άρπαξε από τον ελληνικό λαό προκαταβολικώς ως κρατική επιχορήγηση για τα επόμενα χρόνια, έστω τώρα σκέφτεστε να διαφοροποιηθείτε; Θα επιδιώξετε να κατεβείτε στον στίβο με τις δικές σας δυνάμεις ή θα αφήσετε να σας εξευτελίσει εντελώς ο Βενιζέλος; Δεν πέρασε ούτε στιγμή από το μυαλό σας πού οφείλεται αυτή η πρωτοφανής δημοσιότητα στην «πρωτοβουλία» σας, τόση που κανείς δεν είχε σωρευτικά σε τόσο λίγο διάστημα τα τελευταία χρόνια; Αλήθεια, τι βλέπετε από τη στρατόσφαιρα όπου σας ανέβασαν τα διαπλεκόμενα; Πόσο ακόμη θα κρατήσουν η μέθη και οι αυταπάτες σας;

«Το ΠΑΣΟΚ επιδιώκει να αλλάξει όνομα και ΑΦΜ». Ζήλεψα πολύ όταν διάβασα κάπου αυτή τη φράση, την οποία θα ήθελα να έχω γράψει εγώ. Το ΠΑΣΟΚ επί 33 χρόνια, από τότε δηλαδή που πήρε την εξουσία το 1981, δεν είναι «Κίνημα» όπως αυτοπροβαλλόταν, εξελίχθηκε σε Κόμμα-Κράτος, είναι κυρίαρχο παντού. Εσχάτως, κινητοποιήθηκαν όλοι οι μηχανισμοί, πρωτίστως των διαπλεκομένων, για τη σωτηρία του εναπομείναντος ΠΑΣΟΚ.

Με τον πιο θορυβώδη τρόπο παρουσίαζαν την «κίνηση» με την έκκληση την οποία υπέγραφαν 58 μεγαλοπασόκοι, κάποιοι κρυπτοπασόκοι και λίγοι καλοπροαίρετοι και στην οποία τονιζόταν από την πρώτη ήδη γραμμή πως «Αυτό δεν είναι Διακήρυξη δημιουργίας νέου κόμματος». Αυτή η «κίνηση» χάρη στην καθημερινή προπαγάνδα των διαπλεκομένων εξελίχθηκε στο Κίνημα του Θράσους. Τόσου θράσους που μόνο το ΠΑΣΟΚ διαθέτει. Πολύ σύντομα, ανακοίνωσαν τη δημιουργία όχι κόμματος, αλλά παράταξης, της «Προοδευτικής Δημοκρατικής Παράταξης», που δεν είναι «κόμμα» αλλά «παράταξη» – το γνωστό δηλαδή πασοκικό παιχνίδι με τις λέξεις («το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα, είναι κίνημα»). Και μια διακήρυξη με Αφόρητες Κοινοτοπίες, χωρίς καμιά πρόταση και χωρίς καμιά αιχμή.

Υποστήκαμε τόση ποσότητα ημερήσιας προπαγάνδας, ώστε ήταν φανερό ότι εξέφραζε την μεγάλη αγωνία των διαπλεκομένων για την επιτυχία του εγχειρήματος προ της οριστικής εξαφάνισης του εναπομείνατος ΠΑΣΟΚ. Από τον σχεδιασμό της, η «πρωτοβουλία» των «58» είχε στόχο τον πειθαναγκασμό της Δημοκρατικής Αριστεράς, πολύ σύντομα όμως εξελίχθηκε σε φορέα ανοιχτού εκβιασμού της ΔΗΜΑΡ, τη διάλυση της οποίας φαίνεται να έχει στόχο αφού η τελευταία δεν υπέκυψε στον εκβιασμό. Όλα για τη σωτηρία του εναπομείναντος ΠΑΣΟΚ (το «όλον ΠΑΣΟΚ» βέβαια ήδη έχει πραγματοποιήσει αλλού μεταστάσεις). Ας εμφανίσουμε λοιπόν μια «Ελιά», ένα Μαϊμού ΠΑΣΟΚ, καθώς το ορίτζιναλ αδυνατεί πια να εμφανιστεί γιατί ο κόσμος το απεχθάνεται.

Με δυο λόγια, αφού τα διαπλεκόμενα τούς έκαναν παντού πρωτοσέλιδα και πρώτη είδηση, η «πρωτοβουλία» των «58» άρχισε με τον πιο παράλογο τρόπο να εγκαλεί ένα κόμμα, τη ΔΗΜΑΡ, που έλαβε 385.000 ψήφους (6,26%) γιατί δεν προσχωρεί σ’ αυτούς! Κι όλα αυτά γιατί το βαμπιρικό ΠΑΣΟΚ δεν τολμά να κατέβει στις εκλογές ως ΠΑΣΟΚ, γιατί απεγνωσμένα ψάχνει μάσκα μεταμφίεσης. Γνωρίζουν ότι χωρίς τη ΔΗΜΑΡ το αποτέλεσμα είναι ΠΑΣΟΚ σκέτο (συν 58 ψήφοι οι οποίοι ούτως ή άλλως ΠΑΣΟΚ θα ψήφιζαν) μείον όσους εγκαταλείπουν το Ναυάγιο του Βενιζέλου για τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλα κόμματα. Αν κάποιοι άλλοι συγκέντρωναν 158 υπογραφές ανθρώπων που πρότειναν κάτι, τα μίντια των διαπλεκομένων δεν θα το δημοσίευαν καν ή θα τους διαπόμπευαν σαν γραφικούς. Εδώ με σοβιετικό τρόπο αποκρύπτουν την είδηση ότι ο Επίτροπος Αλμούνια από 7.2.2014 έχει απαντήσει πως έχουν σταματήσει προ πολλού να εξυπηρετούν τα χρέη τους τα κόμματα της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – ΝΔ. Και οι «58» αποδέχθηκαν χωρίς καμιά επιφύλαξη –τουναντίον!– την στήριξη και από ένα χρεοκοπημένο (και οικονομικά) κόμμα και από τα χρεοκοπημένα ΜΜΕ.

Κουτσή-στραβή, η ΔΗΜΑΡ, άτολμη ή αναποφάσιστη σε πολλά, μας αρέσει δεν μας αρέσει, αυτή είναι ο κορμός της δημοκρατικής αριστεράς και δεν υπάρχει κάποια καλύτερη αριστερά στην Ελλάδα. Εκείνο που παραβλέπουν τα διαπλεκόμενα είναι ότι η ΔΗΜΑΡ έχει λευκό μητρώο. Σε όσα σκάνδαλα είδαν το φως της δημοσιότητας και σε όσα θα το δουν στο μέλλον δεν θα ενέχονται στελέχη της ΔΗΜΑΡ, αλλά του ΠΑΣΟΚ. Αρκούν λ.χ. οι μίζες του Υπουργείου Άμυνας για να στείλουν καμπόσους μεγαλοπασόκους στη φυλακή (και δεξιούς ενδεχομένως). Συνεπώς, η ΔΗΜΑΡ έχει το ηθικό πλεονέκτημα, κι αν κάποιος στις εκλογές θα αφήσει την τελευταία του πνοή, παρά τα όσα λένε τα παπαγαλάκια των διαπλεκομένων, αυτός θα είναι το ΠΑΣΟΚ, το οποίο απεχθάνεται όλος ο κόσμος και θεωρεί ως πρωταίτιο της καταστροφής του. Το μόνο αποτέλεσμα αυτής της προπαγάνδας θα είναι η ενίσχυση των ακραίων και των ημιπαραφρόνων που μπορεί να κατακλύσουν την επόμενη Βουλή, καθώς, όπως έχει γράψει από καιρό ο Ν. Μαραντζίδης, «όσο το ΠΑΣΟΚ παραμένει ένα άταφο πτώμα, τόσο μολύνει το πολιτικό περιβάλλον και δεν αφήνει τίποτε να αναπτυχθεί στη θέση του».

***

Επειδή όμως σ’ αυτόν τον τόπο έχουμε παραγνωριστεί, χρειάζεται να ξανασυστηθούμε. Εγώ που υπογράφω αυτό το άρθρο προέρχομαι από τη δημοκρατική και πολιτικά φιλελεύθερη αριστερά που υπήρξε ίσως μόνο στο μυαλό μου αλλά οπωσδήποτε στις σχέσεις μεταξύ του στενού περιβάλλοντός μου. Δυο λόγια λοιπόν για τους «58»: Η λίστα ξεκινά με τις υπογραφές: Αγανίδης Πασχάλης, Αυγερινός Παρασκευάς και τελειώνει με τον υπουργό Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ Χριστοδουλάκη Νίκο των Greek Statistics. (Κατά την τετραετία 2001-2004 που ήταν υπουργός υπήρχε μέση απόκλιση 5% του ΑΕΠ μεταξύ αυτού που ψηφιζόταν στον προϋπολογισμό και αυτού που εφαρμοζόταν τελικά. Δηλαδή περίπου διπλάσια από το επιτρεπόμενο έλλειμμα ήταν μόνο η απόκλιση! Έλεγε συνεπώς συνειδητά ψέματα στον ελληνικό λαό σε βαθμό κακουργήματος και έκανε υπέρβαση της τάξεως των 35-40 δισεκατομμυρίων. Με όσο θράσος εμφανιζόταν τότε σαν «εκσυγχρονιστής» με το ίδιο θράσος εμφανίζεται σήμερα σαν «μεταρρυθμιστής»).

Ο δεύτερος (Αυγερινός) εκπροσωπεί το αρχέγονο ΠΑΣΟΚ, αλλά ο πρώτος (Αγανίδης) ποιος είναι; Είναι ο εκπρόσωπος της νεολαίας των «58» και ως τέτοιος μίλησε στην πρεμιέρα του «Ακροπόλ». Λοιπόν, από όλους τους νέους της Ελλάδας, ο Βενιζέλος επέλεξε να τοποθετήσει σαν «Νεολαία» στους «58» έναν κρατικοδίαιτο που διόρισε το ΠΑΣΟΚ πριν μερικά χρόνια, μόλις πήρε το πτυχίο του, σαν επιστημονικό συνεργάτη (sic) στην παρασιτική Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς (που «δόξασε» ο Κ. Λαλιώτης), η οποία υποτίθεται ότι θα είχε καταργηθεί βάσει των μνημονιακών υποχρεώσεων. Στις 23 Φεβρουαρίου 2013, η εφημερίδα Τα Νέα διαλαλούσε πως ο εν λόγω ανήκε στη «Μαγιά του Νέου ΠΑΣΟΚ»: «Ο Βαγγέλης Βενιζέλος επενδύει σε μια άφθαρτη ομάδα στελεχών για την εκπόνηση του Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης του κόμματος». Σημειώνω ακόμη ότι ήταν δημιουργός της λαϊκιστικής κίνησης G700 («Γενιά των 700 ευρώ») το 2007, που τότε, «αγανακτισμένος», κατήγγελλε το τρομακτικό «σχέδιο» να οδηγήσουν τη νεολαία «μας» να αμείβεται με το ευτελέστατο ποσόν των 700 ευρώ. Υποθέτω ότι ο αγώνας του δικαιώθηκε κι έτσι στην ΓΓ Νέας Γενιάς θα αμείβεται αναλόγως των κομματικών προσόντων του.

Έκανα μια σύντομη αναφορά στον νεαρό Πασόκο που μεταμφιέστηκε με μια «κεντροαριστερή» προβιά και τον οποίο εμφανίζουν οι «58» ως εκπρόσωπο της νεολαίας «τους», για να πω ότι ακόμη κι αυτό που εμφανίζει σαν νεολαία το αμετανόητο ΠΑΣΟΚ αποτελεί προσβολή για όλους τους νέους της χώρας. Θα μπορούσα να συνεχίσω με τα πορτρέτα όλων των ακραιφνών Πασόκων που παριστάνουν τους «κεντροαριστερούς», αλλά και των κρυπτοπασόκων που «φύτευε» το καθεστώς ΠΑΣΟΚ σε κινήσεις και κόμματα κυρίως της Αριστεράς, οι οποίοι ήταν πάντα –τελικώς– συνεργάτες και αβανταδόροι του Κόμματος-Κράτους την κρίσιμη ώρα των εκλογών, με διασημότερο τον Ν. Μπίστη.

Ενδεικτικά, ανάμεσα στους «58», ο πρόεδρος του ΙΣΤΑΜΕ-«Ανδρέας Παπανδρέου» δεν είναι ΠΑΣΟΚ αλλά «κεντροαριστερός», το μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ Αθηνά Δρέττα είναι «κεντροαριστερή», ο πρώην υφυπουργός του ΠΑΣΟΚ Ηλίας Ευθυμιόπουλος είναι «κεντροαριστερός», ο τέως υπουργός του ΠΑΣΟΚ Σταύρος Μπένος είναι «κεντροαριστερός», ο υφυπουργός μερικούς μήνες του ΠΑΣΟΚ και συντάκτης του άρθρου «Της κοντής σχολής όλα της φταίνε» Νίκος Μπίστης είναι «κεντροαριστερός», ο γραμματέας του Τομέα Πολιτισμού (sic) του ΠΑΣΟΚ Θανάσης Χειμωνάς είναι «κεντροαριστερός». Στο Ακροπόλ, όπου έκαναν την πρεμιέρα τους σαν «κεντροαριστερά», προσήλθε κυνικά και χονδροειδέστατα το όλον ΠΑΣΟΚ με επικεφαλής τον Β. Βενιζέλο, πλην του κατηγορούμενου ως φοροφυγάδα και κατ’ εξακολούθησιν εκσυγχρονιστή υπουργού Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ Γιάννου Παπαντωνίου. Απουσίαζαν και κάποιοι διαβόητοι εκπρόσωποι του Σημιτικού ΠΑΣΟΚ (Μαντέλης, Τσουκάτος, κ.ά.) το οποίο οργίασε την περίοδο 1996-2004. Κατά τα λοιπά το Πασοκικό σύμπαν ήταν εκεί μεταμφιεσμένο σε «κεντροαριστερά». Ο Κ. Σημίτης και ο Β. Βενιζέλος, όλη η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, από τον Χρήστο Πρωτόπαπα και τον Κώστα Σκανδαλίδη έως τον Απόστολο Κακλαμάνη, κανείς δεν ήταν πια ΠΑΣΟΚ, όλοι τους ήσαν «κεντροαριστεροί». Ήταν εκεί και το γέννημα-θρέμμα του ΠΑΣΟΚ και πρόσφατο σύμβολο της «διαφανούς αναξιοκρατίας» Παντελής Καψής.

Η πάλαι ποτέ μεγάλη «δημοκρατική παράταξη» τώρα μετονομάστηκε σε «προοδευτική παράταξη». Η μεταμφίεση θα ήταν σχεδόν τέλεια αν χάρη στην πίεση της προπαγάνδας των διαπλεκομένων και του ΠΑΣΟΚ στις τάξεις της συμμετείχε και η ΔΗΜΑΡ. Τα διαπλεκόμενα είχαν προεξοφλήσει ότι με την κτηνώδη πίεσή τους και τη συνεχή προβολή κάποιων «πρόθυμων» που τους φούσκωσαν τα μυαλά, τελικώς εκβιαστικά θα έσερναν την ΔΗΜΑΡ. Αλλά εκεί λειτούργησε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης: στη ΔΗΜΑΡ φαίνεται να διαισθάνθηκαν επιτέλους ότι το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ είναι τόσο μολυσμένο που όποιος συναγελάζεται μαζί του θα πεθάνει πολιτικά.

Η πίεση των διαπλεκομένων προς την ΔΗΜΑΡ τις επόμενες εβδομάδες εξελίχθηκε με μανία. Ο θάνατος της ΔΗΜΑΡ, η ζωή του ΠΑΣΟΚ! Δηλαδή προσδοκούν ανάσταση του νεκρού ΠΑΣΟΚ κι ας ενισχυθούν τα άκρα. Ο Βενιζέλος Μαινόμενος θα την κατηγορούσε για… «ανηθικότητα» και «παρασιτισμό». Ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Λοβέρδος, που εξασφάλισε την επανεκλογή του το 2012 με τη διαπόμπευση των οροθετικών και που είχε σπεύσει να χαρακτηρίσει τους «58» σαν «φορέα του τίποτα και εκφραστή του κανενός», έγινε κι αυτός «κεντροαριστερός» και προσχώρησε στην «παράταξη» των «58».

Ενδεχομένως, μετά τις προσχωρήσεις και άλλων Πασόκων που θα επανεμφανιστούν σαν «κεντροαριστεροί», τα διαπλεκόμενα θα κάνουν τα πάντα για να προπαγανδίσουν την επιτυχία συγκρότησης της λεγόμενης «παράταξης». Όπως λένε και ξαναλένε μονότονα, το μόνο που τους λείπει είναι «μια νέα αφήγηση». Ψάχνουν για το –κοινώς– «νέο μπαλαμούτι» το οποίο στις συνθήκες αυτής της κρίσης είναι αδύνατον να βρεθεί.

Το πραγματικά αφόρητο όμως είναι ότι όλοι ανεξαιρέτως οι «58» και οι προπαγανδιστές τους όταν προβάλλεις οποιαδήποτε αντίρρηση επαναλαμβάνουν το ίδιο –και μοναδικό– επιχείρημα: «Τι να κάνουμε;… Δεν υπάρχει παρθενογένεση στην πολιτική». Κι επειδή δεν μπορούμε να βρούμε «παρθένες» βάφουμε με κεντροαριστερά χρώματα την πασοκική Μεγάλη Βαβυλώνα. Αλλά δεν εκχωρούμε τίποτε σε κανέναν μη Πασόκο ή μη Πασοκίσαντα. Κι από όλους τους νέους της Ελλάδας, π.χ., αυτοί μεταμφιέζουν σε κεντροαριστερό ένα κρατικοδίαιτο παιδί του κόμματος. Επειδή λοιπόν «δεν υπάρχει παρθενογένεση», να ’μαστε πάλι εδώ, τα παιδιά του ΠΑΣΟΚ μεταμφιεσμένα σε «κεντροαριστερούς» να παριστάνουν την «Ελιά». Η «κεντροαριστερή» ιδέα πρωτοεμφανίστηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο όταν το ΠΑΣΟΚ οργάνωσε την πρώτη του «πλατιά» εμφάνιση στο ΙΣΤΑΜΕ-«Ανδρέας Παπανδρέου» με τη συμμετοχή του Κ. Σημίτη, για να ακολουθήσει ένα μήνα μετά ο σαματάς των «58», το άλλοθι δηλαδή ακόμη κι αυτών που ντρέπονται πλέον να πουν πως είναι ΠΑΣΟΚ. Γι’ αυτό είχα χαρακτηρίσει τότε το ΙΣΤΑΜΕ ως μπούνκερ του ΠΑΣΟΚ.

Τόσες δεκαετίες στην εξουσία, δεν διανοούνται αλλιώς τον εαυτό τους. Είτε παριστάνοντας τους «αγωνιστές» από τα «μετερίζια» της Αυριανής είτε παριστάνοντας τους αντιλαϊκιστές και τους «κεντροαριστερούς», ένας είναι ο στόχος: το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, αυτοί στην εξουσία. Έχουν δίκιο που είναι τόσο θρασείς: ήταν κυρίαρχοι τόσα χρόνια. Κι έχουν καταντήσει να πάσχουν από έναν ιδιότυπο αυτισμό, να έχουν χάσει την επαφή με την πραγματικότητα, που θα είναι ανελέητη μαζί τους, παρά την κινητοποίηση και των τελευταίων εφεδρειών τους, τις οποίες απλώς θα «κάψουν».

___________________

[*] Οι αγώνες του Βλάση Γαβριηλίδη για την ελευθερία της έκφρασης είχαν σκληρό τίμημα. Οι επιδρομές των εθνικοφρόνων τραμπούκων της εποχής του δεν τον έκαμψαν όμως, ακόμα κι όταν το 1894 κατέστρεψαν ολοσχερώς τα τυπογραφεία της εφημερίδας του («Ακρόπολις»).

http://roides.wordpress.com/2014/02/12/12feb14/