Κοινωνικές σχέσεις θα εξακολουθούν να συνάπτονται όσο κι αν πασχίζουν οι νεοδιανοούμενοι να μας εκριζώσουν από ’κείνα που μας μεγάλωσαν, μας φώτισαν, μας δίδαξαν αρχές και νοήματα, θεωρώντας τα συντηρητικά τάχα και ότι μας εμποδίζουν να αντιμετωπίσουμε με ανοιχτό μυαλό τη νέα πραγματικότητα (γιατί τη λένε νεωτερικότητα, ο Θεός και η ψυχή τους).
Οσοι έχουν αποκοπεί συνειδητά από τις ρίζες τους, εδώ και πολλά χρόνια, υπακούοντας στη νεωτερικότητα, είναι και οι πλέον ευάλωτοι στην εξαθλίωση, αυτοί που αναζητούν στις ουσίες κάποια Χίμαιρα, όσοι κοιμούνται στα πεζοδρόμια ή όσοι κόβουν καπίστρι και πλέον δεν υπάρχει επιστροφή. Συμβαίνει αυτό επειδή ουδείς τούς συντρέχει, ουδείς ενδιαφέρεται πλέον για την τύχη τους, για την υγεία τους, για την οικονομική τους ανέχεια.
Ο θεσμός της οικογένειας, όσο συντηρητικό και αν θέλουν μερικοί να τον αποκαλούν, είναι μια σανίδα σωτηρίας για τους χτυπημένους από την ανεργία και οικονομική αλλά και ψυχολογική. Το ίδιο ανασχετικά στην περιθωριοποίηση και την απαξίωση λειτουργεί ο θεσμός της παρέας, της γειτονιάς, του χωριού και πάνω απ’ όλα οι δεσμοί φιλίας που αναπτύσσονται σε πείσμα κάθε οικονομικής θεωρίας και συγκυρίας. Ο,τι δηλαδή συνιστά αυθόρμητες λαϊκές κοινωνικές σχέσεις, ό,τι αντιστέκεται στην ομοιοστασία και στον εκριζωμένο ανθρωπολογικό τύπο του καπιταλισμού (το χωνευτήρι των αστικών κέντρων όπου οι επήλυδες καλούνται να ξεχάσουν τα ιδιαίτερα πολιτισμικά καταγωγικά τους πρότυπα ώστε να αφομοιωθούν από την απροσωπία των νόμων και της τάξης, άρριζοι, αναλώσιμοι, εκμεταλλεύσιμοι). Να που το χωνευτήρι δεν μπορεί να αλέσει τα πάντα, να τα μεταλλάξει· σε αυτό δεν συντελούν οι νεωτερικές ιδέες αλλά παλιές, παραδοσιακές μορφές συνύπαρξης, που δειλά δειλά επανεμφανίζονται στην κοινωνική ζωή, αδιαφορώντας για τις ιδέες της νεωτερικότητας και της νέας, ισοπεδωτικής διανόησης, που είναι πλήρως ευθυγραμμισμένες με τις απαιτήσεις της αγοράς και της τρόικας. Δειλά και ασυνείδητα, ίσως· ναι, αλλά πολεμάνε εναντίον της εκρίζωσης και του με το ζόρι (άνωθεν) επιβεβλημένου «εκσυγχρονισμού». Να τον βράσουμε τέτοιον εκσυγχρονισμό· προέχουν η κοινωνική συνοχή, η ανάγκη για επικοινωνία, για λαϊκές συζητήσεις και συνευρέσεις.
http://www.efsyn.gr/?p=176024
Οσοι έχουν αποκοπεί συνειδητά από τις ρίζες τους, εδώ και πολλά χρόνια, υπακούοντας στη νεωτερικότητα, είναι και οι πλέον ευάλωτοι στην εξαθλίωση, αυτοί που αναζητούν στις ουσίες κάποια Χίμαιρα, όσοι κοιμούνται στα πεζοδρόμια ή όσοι κόβουν καπίστρι και πλέον δεν υπάρχει επιστροφή. Συμβαίνει αυτό επειδή ουδείς τούς συντρέχει, ουδείς ενδιαφέρεται πλέον για την τύχη τους, για την υγεία τους, για την οικονομική τους ανέχεια.
Ο θεσμός της οικογένειας, όσο συντηρητικό και αν θέλουν μερικοί να τον αποκαλούν, είναι μια σανίδα σωτηρίας για τους χτυπημένους από την ανεργία και οικονομική αλλά και ψυχολογική. Το ίδιο ανασχετικά στην περιθωριοποίηση και την απαξίωση λειτουργεί ο θεσμός της παρέας, της γειτονιάς, του χωριού και πάνω απ’ όλα οι δεσμοί φιλίας που αναπτύσσονται σε πείσμα κάθε οικονομικής θεωρίας και συγκυρίας. Ο,τι δηλαδή συνιστά αυθόρμητες λαϊκές κοινωνικές σχέσεις, ό,τι αντιστέκεται στην ομοιοστασία και στον εκριζωμένο ανθρωπολογικό τύπο του καπιταλισμού (το χωνευτήρι των αστικών κέντρων όπου οι επήλυδες καλούνται να ξεχάσουν τα ιδιαίτερα πολιτισμικά καταγωγικά τους πρότυπα ώστε να αφομοιωθούν από την απροσωπία των νόμων και της τάξης, άρριζοι, αναλώσιμοι, εκμεταλλεύσιμοι). Να που το χωνευτήρι δεν μπορεί να αλέσει τα πάντα, να τα μεταλλάξει· σε αυτό δεν συντελούν οι νεωτερικές ιδέες αλλά παλιές, παραδοσιακές μορφές συνύπαρξης, που δειλά δειλά επανεμφανίζονται στην κοινωνική ζωή, αδιαφορώντας για τις ιδέες της νεωτερικότητας και της νέας, ισοπεδωτικής διανόησης, που είναι πλήρως ευθυγραμμισμένες με τις απαιτήσεις της αγοράς και της τρόικας. Δειλά και ασυνείδητα, ίσως· ναι, αλλά πολεμάνε εναντίον της εκρίζωσης και του με το ζόρι (άνωθεν) επιβεβλημένου «εκσυγχρονισμού». Να τον βράσουμε τέτοιον εκσυγχρονισμό· προέχουν η κοινωνική συνοχή, η ανάγκη για επικοινωνία, για λαϊκές συζητήσεις και συνευρέσεις.
http://www.efsyn.gr/?p=176024
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.