Της Ζέζας Ζήκου
Μέχρι πρόσφατα, οι αισιόδοξες αναλύσεις για την κρίση που συγκλονίζει τη Δύση στηρίζονταν σε δύο θεμελιώδεις διαφορές με τη Μεγάλη Υφεση που συγκλόνισε τον κόσμο τη δεκαετία του 1930: Πρώτον, την ανυπαρξία αντίπαλου δέους στον καπιταλισμό, με τη μορφή μιας σοσιαλιστικής υπερδύναμης όπως η ΕΣΣΔ και ενός απειλητικού κομμουνιστικού κινήματος σε παγκόσμια κλίμακα· και δεύτερον, τη συντονισμένη αντιμετώπιση της κρίσης από τις μεγάλες δυνάμεις, σε αντιδιαστολή με την ολέθρια επικράτηση του πνεύματος «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» στην κρίση της δεκαετίας του ’30, που πυροδότησε πρώτα νομισματικούς, ύστερα εμπορικούς και, τέλος, πραγματικούς πολέμους πρωτοφανούς καταστροφικής δύναμης. Το τελευταίο διάστημα, όμως, αυτός ο δεύτερος πυλώνας σταθερότητας εμφανίζει ρωγμές, που απειλούν το οικοδόμημα της παγκοσμιοποίησης με διάρρηξη, όπως καταδεικνύει η πρόσφατη σύνοδος κορυφής των BRICS στην πόλη Ντέρμπαν της Νοτίου Αφρικής.
Ο νέος σοβαρός υπαινιγμός από την ομάδα των BRICS, στις υψηλού επιπέδου συνομιλίες των πέντε ηγετών στη σύνοδο, για απεξάρτηση από τους δίδυμους κορυφαίους οργανισμούς της Δύσης, την Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, εξυπηρετεί πρωτίστως και διακαώς τον επαναπροσδιορισμό των οικονομικών και γεωπολιτικών προτεραιοτήτων τους. Συγκεκριμένα, οι πέντε μεγαλύτερες αναδυόμενες οικονομίες, οι διάσημες πλέον ως BRICS, προανήγγειλαν τη δημιουργία μιας δικής τους Αναπτυξιακής Τράπεζας. Ετσι συσπειρώνουν τις δυνάμεις τους και οδεύουν προς τη δημιουργία νέου πόλου οικονομικής και γεωπολιτικής σημασίας. Ηχηρό, λοιπόν, το ντεμπούτο στη σύνοδο των BRICS του νέου προέδρου της Κίνας, Ξι Ζινπίνγκ, ο οποίος ανέλαβε επισήμως καθήκοντα μόλις στα μέσα Μαρτίου.
το υπόλοιπο >>> στη Καθημερινή
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.