Ανδρέας Πετρουλάκης, Άλλο 12 θεοί, άλλο συμμορία των 12

Ειλικρινά σας έπεισε η αμήχανη έκφραση στο πρόσωπο του Κλούνεϊ ότι είχε ξανακούσει για το θέμα των Μαρμάρων πριν την ερώτηση της μαχητικής συμπατριώτισσάς μας δημοσιογράφου; Ο άνθρωπος με συγκαταβατική ευγένεια είπε ότι είναι καλή ιδέα το εθνικό μας αίτημα, που ίσως μάθαινε εκείνη τη στιγμή- άλλωστε ταίριαζε και στο κλίμα της ταινίας που διαφήμιζε. Η συνέχεια τυπική ελληνική. Ο Τύπος το έκανε τρανταχτό θέμα και ο Υπουργός έστειλε στον σταρ μελίρρυτη ευχαριστήρια επιστολή. Ένα ακόμα αυτοτελές επεισόδιο τοπικού ενδιαφέροντος που αυτήν τη φορά τα είχε όλα. Εθνικό μνημείο, ιστορική αδικία, άρωμα Χόλιγουντ, τσάμπα υπουργική αυτοδιαφήμιση.

Ίσως είναι η πιο χαρακτηριστική εθνική μας φαλτσοστεκιά η διεκδίκηση των Μαρμάρων. Έχει απορροφήσει επί χρόνια μεγάλο κομμάτι της ενέργειας του Υπουργείου Πολιτισμού, με τον ίδιο τρόπο που το όνομα της Μακεδονίας μονοπώλησε την εξωτερική μας πολιτική για μια δεκαετία. Προσφέρεται για μεγάλα λόγια, έχει περιτύλιγμα μεγαλεπήβολου στόχου και μπορεί να γεμίσει όλη την ατζέντα ενός υπουργού Πολιτισμού χωρίς να φανεί το κενό. Γι' αυτό είναι μια μάχη όσο λαμπρή τόσο και βολική. Γι' αυτό δεν λέει κανένας ότι ποτέ δεν πρόκειται να είναι νικηφόρα.

Η Μελίνα ήταν ντερμπετέρισσα και εκρηκτικού ταμπεραμέντου γυναίκα αλλά, όπως συχνά συμβαίνει με τους σπουδαίους στη χώρα μας, τη μόνη πραγματική σταρ που είχαμε τη θυσιάσαμε στην πολιτική. Η κατάληξή της ήταν μια θλιβερή μάχη για την Δημαρχία της Αθήνας. Πριν από αυτό πρόλαβε να μπολιάσει την πολιτιστική μας πολιτική με ένα άπιαστο όνειρο να έχει να πορεύεται στις επόμενες δεκαετίες. Κανείς από τους διαδόχους της δεν το αμφισβήτησε. Είπαμε, είναι πολύ βολικό.

Κανείς από αυτούς δεν είπε ποτέ ότι αν τα Μάρμαρα γυρνούσαν πίσω θα άλλαζε μεμιάς το παγκόσμιο σκηνικό στην κατοχή των θησαυρών Τέχνης. Στην πάροδο των αιώνων και των περιπετειών του ανθρώπου εκατομμύρια έργα Τέχνης άλλαξαν τόπο κατοικίας και τυχόν επιστροφή των Ελγινείων θα προκαλούσε παγκόσμια αναταραχή, δυσανάλογη ασφαλώς με την εμβέλειά μας. Και εμείς στην ουσία είμαστε ανακόλουθοι διότι η Μελίνα δεν έβαλε στην ατζέντα και άλλους εξόριστους θησαυρούς της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Το επιχείρημα ότι το έργο είναι ακρωτηριασμένο στην ουσία λέει ότι το έγκλημα του Λόρδου ήταν ότι δεν ξήλωσε αύτανδρο το αέτωμα.

Γι' αυτό καλό θα είναι ο κ. Παναγιωτόπουλος να απεμπλακεί από αυτό που μας έχει γίνει νεύρωση και να ασχοληθεί με άλλα, λιγότερο ένδοξα αλλά πολύ πιο ουσιώδη. Και καταρχάς την προβολή και άπλετη επισκεψιμότητα από Έλληνες και ξένους των θησαυρών που έχουμε ήδη στην κατοχή μας.

Πηγή: http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.ellada&id=31672